Hostels

Zondag 13 november
Eveline en ik hebben een verblijf gevonden in Hollywood, wat een raar volk weer. Het verblijf was erg goedkoop maar zag er prima uit! Raar en we hadden er een raar gevoel bij, maar ok. Toen hij ons nog handoeken gaf voor het strand en vroeg of hij moest helpen met de koffers hebben we maar lief Ja en Nee geknikt. De kamer in gegaan en de deur op slot! Haha, beide zoveel alleen op reis geweest in de meest rare landen en nu zijn we 'bang' samen in een kamer in Hollywood, haha dat gaat nergens over dus toch maar de straat op gegaan, tussen de gezinnen en gekken.

maandag 14 november
Op naar Miami. 0,5uurtje rijden bij ons kan je er gewoon 1,5uur bij tellen aangezien we geen geld over hadden voor een GPS of een wegenkaart en de Rough Guide dus flut is. Maar goed we zijn weer veilig terug in Miami. We zijn weer naar ons hostel de Decowalk in Miami gegaan, voor de 3de keer. En, natuurlijk beide weer een bovenbed van het stapelbed... waar we natuurlijk te oud voor zijn ;), die stomme trap op en af... Hop op naar het strand! Nu het nog kan, daar begint natuurlijk weer een rare gast tegen ons aan te kletsten in een boxer inclusief zweetvlek, bah. En kom daar nog maar van af. Gelukkig werden we gered door Jason een Canadees die even een weekendje op vakantie was in Miami. Toen even naar de kapper voor wat High Lights, bij de SuperCut. Hoewel er ook een PerfectCut is gingen we toch voor de SuperCut, haha. Daarna maar weer naar het hostel om op het dakterras te kletsen met de andere gasten. Een hostel is namelijk niet veel goedkoper als je samen reist maar wel vermakelijker. Je ziet wat rare verblijven en vooral rare mensen. Aangezien het Happy Our was, 3 halen 2 betalen zat iedereen dus de hele tijd met 3 bier voor zijn neus. Vooral gewoon niet delen en lekker 3drankjes voor je zelf halen, dat is natuurlijk het backpack niveau. Hierbij zat ook een Nederlander die vond dat een man wel kon begrijpen hoe zwaar een bevalling zou kunnen zijn. O? Vertel, nou hij had ook 'iets' meegemaakt, 'iets' zei hij. Wij hele verhalen bedacht dat zijn vriendin een miskraam zou hebben gehad of wat dan ook. Nee hij had 1,5jaar geleden een meisje leren kennen,hij wist haar voornaam niet zeker maar er was gewoon 'iets' tussen hun, en nu ziet hij haar niet meer en dat doet zeer. Ja, erg vergelijkbaar met en bevalling...dus... toen maar weer op stap... aangezien we waren vergeten te eten vielen de drankjes wel en beetje zwaar. Waarbij ik blij was toen ik een spa rood kreeg aangeboden, die ik dus even snel op dronk. Lekker! (Ik kwam er alleen de volgende dag achter dat het Vodka Spa was, handig) Toen kwamen Eef en ik ook nog te veel geluid maakten toen we thuis kwamen, oeps.

dinsdag 15 november
Gelukkig op tijd er weer uit! Altijd fijn... Taxi bellen en hup naar de luchthaven, op naar Washington. Gelukkig weer een vlucht met 1 glaasje water. Hostel was geboekt dus wij met Shuttlebusje wat mensen bij hotels afgezet en toen werden wij ergens op straat bij een huis afgezet. Dat zal ons verblijf dan wel weer zijn. Ding Dong, Daar is Bill de beheerder. Welkom Ladies! (Heerlijk die knoflook lucht) Even een rondleiding; Bill verteld dat de tv altijd aan staat, zodat je je er lekker thuis voelt. Ok. Er lag overal vloerbedekking en rook het naar knoflook. Vieze bank, keuken en daarbij mochten we nog een kijkje nemen in de kelder waar een Koreaan op een matras een boekje lag te lezen. Ook zat er een andere gek op het internet, bezig om een Online Museum op te starten. Tevens lag er een berg kleding waar we gebruik van mochten maken, altijd handig :( Toen naar aan ander huis waar onze kamer zich zou bevinden, daar staat gelukkig ook altijd de tv aan en ligt er een oude man op de bank, dat moet denk ik onze vader voorstellen om het huiselijke gevoel optimaal te maken. Hij keek niet op of om om gedag te zeggen, maar zat natuurlijk helemaal in zijn film. Eveline en ik kwamen niet meer bij. Toen even de kamer van ons buurmeisje bekeken, waarbij Bill even vermelde dat ze ookwel het snurkende meisje werd genoemd en toen naar onze kamer. Een stapelbed, aangezien ik niet meer luisterde maar alleen maar om mijn heen aan het kijken was waar we nou beland waren, hoorde ik Bill iets zeggen over korting. Waarbij ik aan Eveline vroeg wat hij nou allemaal zei. Eveline; Uhm, nou ja de kamer is 2x28 dollar maar als we samen in 1 bed gaan is het 28 +10. Ha, fijn om te weten. Waarbij Eveline antwoord naar Bill; Irma slaapt toch liever in een eigen bed, haha. Spullen neerleggen en weg hier! Wij naar de supermarkt waarbij er al een bedelende man bij ons kwam bedelen. En Bill zei nog dat het zo veilig was... dus maar met de bus naar het centrum. Leuk barretje gezeten waarbij ik even uitleg dat de getallen achter het bier de percentages alcohol zijn, Eveline; Of misschien is het de prijs. Ja kan ook. Dat weten we dus nog niet.
Toen naar ons Huis gegaan. We hebben er besloten 2 nachten te blijven ipv 4, dit is namalijk echt niet te doen.

woensdag 16 november
Aangezien hier het weer hetzelfde is als in Nederland. Zijn we maar gaan winkelen en in de avond maar weer op pad gegaan aangezien we gewoon echt niet in ons 'huis' willen verblijven, en er echt dus alleen slapen.

donderdag 17 november
Op tijd uitchecken en weg hier! Op naar een ander Hostel. Waar we nu dus zitten en ons maar hebben ingeschreven voor een tour voor vanavond en voor morgen... en dan... dan gaan we echt bijna naar huis...

Als ik zin heb dan schrijf ik nog wat voor ik weg ga en anders tot thuis!